Saturday, February 23, 2008

Έλσα και παιδική χαρά

Στο Πόρτο Ράφτη που μένουμε, υπάρχει μια παιδική χαρά σχετικά μεγάλη αν την συγκρίνω με εκείνες που είχαμε στην Νέα Σμύρνη. Πριν από 3 περίπου χρόνια που είχαμε έρθει εδώ μας είχε κάνει πολύ καλή εντύπωση, διότι όλα τα παιχνίδια ήταν καινούργια και έμοιαζε νέο έργο αν και όχι πλήρως ολοκληρωμένο. Δυστυχώς όμως, μήνα με τον μήνα βλέπουμε όλοι οι γονείς, αλλά και τα μικρά παιδιά την εγκατάλειψη του χώρου από εκείνους που θα έπρεπε να τη φροντίζουν. Αν και βρίσκεται σε χώρο που έχει καθοριστεί για αθλητικές δραστηριότητες κάθε είδους (οι καθημερινοί επισκέπτες είναι πάμπολλοι λόγω των πολλών δραστηριοτήτων από τένις, ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ιστιοπλοΐα), ωστόσο η εικόνα είναι από απογοητευτική έως άθλια για να μην πω επικίνδυνη. Παντού graffiti, κατεστραμμένα συρματοπλέγματα, εικόνα εγκατάλειψης. Και όμως, ο κόσμος έρχεται συνέχεια και προσπαθεί να διασκεδάσουν τα μικρά του, ίσως διότι απλά δεν έχει που αλλού να πάνε πέρα από τα οργανωμένους ιδιωτικούς παιδότοπους.

Η μικρή μου Έλσα με εξέπληξε και πάλι την ώρα που έκανε κούνια. Μια στιγμή που βρισκόταν σχετικά ψηλά μου λέει, «μπαμπά, κοίτα τη γη μας, βλέπω και την Ελλάδα στον χάρτη!». Στην αρχή δεν κατάλαβα, μέχρι που μου έδειξε με το χεράκι της τα σχήματα που δημιουργούσαν τα αγριόχορτα στο έδαφος. Παλιά και εγκαταλελειμμένη προσπάθεια δημιουργίας πρασίνου, γύρω από τα παιχνίδια της παιδικής χαράς, είχε σχηματίσει «νησίδες και ηπείρους» ανάμεσα στα χώματα. Η Έλσα, φαντάστηκε έναν χάρτη της γης και εντόπισε και την Ελλάδα μέσα σε αυτόν και εγώ φαντάστηκα πόσο πιό όμορφα θα ήταν με λίγη περισσότερη φροντίδα αυτός ο τόπος...

Thursday, February 21, 2008

Έλσα και μπαμπάς


Ο μπαμπάς με το κουκλί!

Έλσα και Γαλλικά

Μετά απο 23 χρόνια παντρεμένος με Γαλλίδα, αποφάσισα επιτέλους στα σοβαρά να κάτσω και να μάθω σιγά-σιγά τη Γαλλική γλώσσα. Εκείνη μιλάει άπταιστα τα Ελληνικά οπότε είχα επαναπαυτεί για τα καλά. Καταλύτης για την απόφαση αυτή ήταν οι συζητήσεις που κάνει η 4,5 ετών κορούλα μου με τη μαμά της. Όχι λεξούλες, αλλά πραγματική συζήτηση για τα καθημερινά που συμβαίνουν στην ζωή της και της κάνουν εντύπωση. Μεγάλη προώθηση για να μάθω τη γλώσσα ήταν και η φράση που μου πέταξε μια μέρα στα καλά καθούμενα. «Κατάλαβα για ποιό λόγο δεν έρχεσαι το καλοκαίρι μαζί με την μαμά και μένα στην Γαλλία. Δεν ξέρεις Γαλλικά!» Κόκαλο εγώ. Άκου τι συλλογίστηκε! Από εκείνη την ημέρα όταν ήθελε να αναφερθεί σε πρόσωπα σε σχέση με την γλώσσα που μιλάνε, μου έλεγε: «Να το πω, όπως το λέει η μαμά, ή όπως το λες εσύ;» Πάλι κόκαλο εγώ.
Μου έκανε τόση εντύπωση το γεγονός πως εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο, όπως και για άλλα θέματα άλλωστε, που σαν σωστός χαζομπαμπάς τα συζητάω και μοιράζομαι με συναδέλφους κάθε πρωί. Αυτή είναι και η αιτία που ξεκινάω αυτό το blog. Θέλω να «διασώσω» όλα αυτά τα μικρά πράγματα που μου λέει κάθε ημέρα και στα αυτιά μου μοιάζουν τόσο όμορφα.

Buy my Art from FineArtAmerica

Photography Prints

ArtistWebsites

Artist Websites