"Περι Θανάτου" του Ζοζέ Σαραμάγκου

Αυτή την εποχή διάβασα το βιβλίου του Ζοζέ Σαραμάγκου «Περι Θανάτου» και για άλλη μια φορά έχω μείνει άφωνος με τη γραφή, το πνεύμα, ακόμα και το χιούμορ του μεγάλου αυτού μάγου συγγραφέα. Πραγματικά, δεν μπορούσα να σταματήσω να διαβάζω δυο και τρις σελίδες ξανά και ξανά και να αναρωτιέμαι για το τι και πως γράφει αυτός ο άνθρωπος. Αν και νοιώθω πως η μετάφραση της Αθηνάς Ψυλλιά είναι καθόλα άψογη, αναρωτιέμαι ποια θα ήταν η αίσθηση και τα συναισθήματα που θα είχα αν διάβαζα αυτό το καταπληκτικό βιβλίο από το πρωτότυπο. Ο άνθρωπος είναι μάγος. Τελείωσε! Ο τρόπος που χειρίζεται τις λέξεις για να μεταφέρει συναισθήματα και ιδέες είναι ανάρπαστος. Κεντάει από πρόταση σε πρόταση άσχετο αν η τελευταία μπορεί να καταλαμβάνει (ως συνήθως) ακόμα και μια σελίδα. Πάνω απ’ όλα με συνεπήρε η αγάπη του για τον άνθρωπο και τελικά τη ζωή. Μπράβο και πάλι μπράβο. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!