Monday, January 28, 2013

New Oil Still Life

One of my latest works/studies with oils showing the most valuable tool early in the morning to prepare the first (Greek) coffee of the day :-)


Oils on canvas (20×25cm).


Tuesday, January 8, 2013

Το Πεύκο


Το καημένο το δεντράκι


Ήταν το πρώτο πράγμα που είδαμε σαν φτάσαμε στο σπίτι. Στητό, λιγερόκορμο, περήφανο Σκέπαζε ολόκληρη σχεδόν την σκεπή, με τη σκιά του να απλώνεται σε όλο τον τοίχο του σπιτιού. Το πεύκο είχε θέση προς δυσμάς παρέχοντας τέλεια προστασία απ’ τον μεσημεριανό και απογευματινό ήλιο ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Τα πρωινά και ειδικά τα σαββατοκύριακα μας παρείχε μια καταπληκτική γωνιά για την ανάγνωση των εφημερίδων προστατεύοντάς μας τόσο απ’ τον ήλιο όσο και από πολλά αδιάκριτα μάτια.

Οι πευκοβελόνες στην αρχή θεωρούσα πως ήταν πρόβλημα, αλλά σιγά--σιγά με τα χρόνια αποδέχτηκα την παρουσία τους και τελικά τις συνήθισα όντας χαρούμενος για το στρώμα σαν μοκέτα που δημιουργούσαν στο έδαφος. Σε κάποια απ’ τις κορυφές του έφτιαχναν φωλιές πουλάκια και αρκετές φορές είχαμε δει και κουκουβάγιες Η Ασπρούλα με την αδελφή της τη Χιονάτη μαζί με τον Απόλλωνα (οι γάτες της γειτονιάς) εκτιμούσαν δεόντως την παρουσία του και σκαρφάλωναν συνέχεια πάνω του. Το άρωμα του πεύκου αν και ανεπαίσθητο ήταν πάντα παρόν και το ένοιωθα κάθε φορά που επέστρεφα στο σπίτι. Η δε δροσιά που μας πρόσφερε δεν χρειάζεται περιγραφή. Τελευταία, κάποιος κισσός είχε ανακαλύψει την παρουσία του και δειλά--δειλά είχε αρχίσει την αναρρίχηση πάνω του. Ήταν καταπληκτικό να βλέπει κανείς πως στη φύση συνεργάζονται διάφορα είδη... Ήταν πάνω απο 35 χρονών. Εγώ μόνος μου δεν μπορούσα να το αγκαλιάσω και να πιάσω τα χέρια μου...


Ωστόσο, άλλες οι βουλές κάποιων “ανθρώπων”. Χωρίς κανένα πραγματικό λόγο (οι πευκοβελόνες δεν αφήνουν λέει το έδαφος να ...αναπνεύσει!!!), ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, αποφάσισε να το κόψει! Όχι να το κλαδέψει, αλλά να το κόψει...και μάλιστα σύρριζα..


Τι να πει κανείς; Η βαρβαρότης στο μεγαλείο της. Εδώ τρέχουμε στις βουνοπλαγιές για να αποκαταστήσουμε καμένα δάση, να κάνουμε αναδασώσεις και ποτίσματα μήπως και βελτιώσουμε κάπως την κατάσταση, και στο τόπο μας που υπάρχουν ακόμα μερικά δένδρα κάποιο ανεγκέφαλοι να τα κόβουν! Και γιατί; Για να φτιάξουν λέει καλύτερη την αυλή και γενικότερα τον χώρο. Αν κρίνω απο προηγούμενα έργα αυτού του “ανθρώπου”, το μόνο που ξέρει να κάνει και να χρησιμοποιεί (συνήθως αυθαίρετα) είναι το τσιμέντο. Τι να πω; Κρίμα.

Για χαρά σου φίλε μου, για χαρά σου καημένο δενδράκι.

Buy my Art from FineArtAmerica

Photography Prints

ArtistWebsites

Artist Websites